ზოგჯერ სიცოცხლეშივე
კვდებიან...
ზოგჯერ კი,
სიკვდილის მერეც ცოცხლობენ...
არის მომენტი როდესაც, მხოლოდ
„ბინძურ“ კვალს ტოვებენ....
კვდებიან, რწმენის გარეშეც,
უფლის არსებობას
რომ გმობენ...
ღალატის დროსაც კვდებიან,
მეგობრობას
რომ არ სცნობენ...
ვისაც შური იპყრობს,
ის ყველა დღე კვდება!..
Სხვისი სიხარული
გულზე „ლოდათ“ ხვდება...
Ასეთებს ცხოვრებაში მთავარი ავიწყდებათ...
Რომ აღარ იქნებიან „სახელიც“ არ დარჩებათ...
გულშემატკივარიც, არავინ
ეყოლებათ...
Მათი ცხოვრება კი, უკვალოდ
გაქრება...
ამიტომ სიცოცხლეში
ნუ მოვკვდებით!.
სხვისი ნურაფერი შეგვშურდება!..
Სახელზე,
სახელს თუ ვერ მოვიხვეჭავთ,
დავრჩეთ უბრალოდ
ა დ ა მ ი ა ნ ე ბ ა დ !!!
/ი. ჭიკაძე./